Ulah  Sok Nyusuan Bari Sare !

   Nyi Mimi urang Legoknyenang, kacamatan Rawabolenang, kabupaten Pasirbudug, balik ti Bandung. Harita rek balik ka lemburna teh naek beus, bari ngais anakna nu masih orok keneh. Diukna dina korsi panumpang nu rada panjang beulah tukang. Kabeneran panumpangna tacan pati loba.
     Sababaraha parapatan geus kaliwat. Kenek beus titadi gawena terus-terusan jojorowokan neangan calon panumpang. Meh unggal parapatan beus sok ngahaja eureun rada lila. Panumpang nu geus aya dijero meni geus keseleun hayang geura mangprung eta beus teh. Ngan dalah dikumahakeun da meureun mawa panumpang saeutik mah rugi nyetoranana oge. Nya kapaksa we nyabar-nyabar sorangan. Samalah budak nyi Mimi sabaraha kali koceak dengek, awahing ku geus hareudang bayeungyang di jero beus teh.
      Lila-lila mah, hiji dua panumpang nambahan oge. Bari maju lalaunan kenek terus nawaran: "Rawabolong, Cimanjur, Cikaranjang, Legokbisul .... !" ceuk kenek meni geus rada serak gogorowokan bae. Kacatur hiji panumpang asup naek, gek diuk gigireun nyi Mimi. "Nyaaaaaiiiii ... kosong di dieu ?" ceuk panumpang nu karak naek rada tawehwoh, maklum geus aki-aki, pipina kemong, kulitna pareyot, tapi ari sorot matana mah rada buringas keneh."Kosong, aki !" ceuk nyi Mimi bari ngised saeutik, merean jang diuk si aki.
      Beus teh beuki lila beuki narikan. Knek jempe ayeuna mah teu jojowokan. Samalah knek ngamimitian mapayan ongkos ka satiap panumpang. Nepi kana tempat diuk nyi Mimi, knek ngahudangkeun si Aki nu keur lelenggutan. Sanggeus mayar mah si Aki teh terus we nuluykeun nundutanana. Ari nyi Mimi jongjon ngipasan budakna ku tungtung pangais anu ngoprot ku kesang. Kaayan hawa di jero beus hareudang naker, gerah, jeung matak teu genah karasana. Tapi ari si Aki mah tibra we, kadang huluna gogorolongan ka kenca katuhu, nurutkeun mengkolna beus. Kadang milu nyampay dina taktak nyi Mimi nu diuk gigireunana. Kaayaan kitu teh pikeun budak mah malah jadi rungsing. Harita ge orok nyi Mimi uak-aek teu repeh.
     Kusiwel nyi Mimi ngaluarkeun barang tina jero kutangna, pel diantelkeun kana biwir orok. Jep wae harita keneh orok teh repeh, da dibebenjokeun ku ngagemol buah nu indungna. Lila-lila orok teh sare meni tibra, malah teu karasa nyi Mimi ge milu sare bari tetep nyusuan budakna. Kaayan kituna teh nyi Mimi teu sadar, eusi kutang jadi duanana mararuka. Maklum nu tibra sare meureunan ... buah kembarna nyingkab kabeh, cai susu sesa te kakenyot ku budak kabeh. Ari budakna mah geus leupas tina nyusuna.
     Geus rada lila kituna teh, nyi Mimi karek sadar kusabab kahudangkeun ku budakna anu ceurik deui. Tapi waktu rek nyusuan budakna, cai susu meni geus kempes duanana. Ari ret kagigireun si Akie teurab meni eueureuleuan "Eueu .... eueu !" sora si Aki teurab jiga nu tos seubeuh dahar. "Palangsiang, susu keur budak dikenyot meureun ku si Aki sabuat keur sare tibra tadi !" ceuk dina pikir nyi Mimi. Ari si Aki digigireun kalah ngabelenyeh seuri, tembong pipinana nu kempot jeung kulit beungeutna karijut! Eduuuun, gebleg, teu sudi susu aing laku ka aki-aki.... kitu cenah kukuluts nyi Mimi dina hate.